The story of my life

Hail brothers,

Λοιπόν, χωρίς να μακρηγορήσω θα σας πω μερικά πράγματα για μένα και μερικές προσωπικές απόψεις πάνω σε κάποια θέματα χωρίς κόμπλεξ! Νομίζω πως αξίζει τον κόπο να διαβάσετε λίγο παρακάτω, καθώς μερικές θέσεις θεωρώ πως θα βρουν σύμφωνους αρκετούς…


Γιατί είμαι μαζί σας:

Βασικά, ο λόγος που βρίσκομαι σ’ αυτό το υπέροχο forum, είναι επειδή κάποιες συγκυρίες με οδήγησαν στο να ψάξω κάποιες συμβουλές στο διαδίκτυο για να κατανοήσω(δύσκολο) και κατά συνέπεια να βελτιώσω τις σχέσεις μου με τις γυναίκες… Δεν έγραψα για ‘μένα εξαρχής επειδή ήθελα πρώτα να διαβάσω το «Παιχνίδι»…


Το πρόβλημα:

Μεγαλώνοντας, είδα ότι υπάρχει έλλειψη επικοινωνίας στον κόσμο και ότι η μοναξιά είναι ένα πρόβλημα που απασχολεί τους νέους όσο ποτέ άλλοτε! Μπορεί να έχουν βελτιωθεί δραματικά οι τηλεπικοινωνίες αλλά τα υποκατάστατα των ανθρωπίνων σχέσεων και τα προβλήματα του καθενός μας έχουν κάνει περισσότερο κλειστούς, πιο επιφυλακτικούς και έτσι τα πράγματα έχουν δυσκολέψει αφού ούτε στον γείτονα δε λέμε «καλημέρα»!
Έχω παρατηρήσει ότι εξαιτίας αυτών και άλλων παραγόντων, πολλοί άνθρωποι ενώ είναι πετυχημένοι σε αρκετούς τομείς της ζωής τους, δεν τα καταφέρνουν καλά στις δημόσιες σχέσεις τους λόγω απουσίας κοινωνικότητας, πόσο μάλλον στις γυναίκες αφού τις αντιμετωπίζουν σαν πλάσματα από άλλο πλανήτη… Σαν σκυλιά που είναι έτοιμα να δαγκώσουν! Μέγα λάθος, στο φινάλε μπορεί να χάσουμε κι εμείς αλλά θα χάσουν κι αυτές…


Εγώ και οι σχέσεις:

Εγώ ήμουν κάπου στη μέση, τα πήγαινα σχετικά καλά με όλους αλλά υστερούσα σε σημεία όπου έπρεπε να δείξω πείσμα και αποφασιστικότητα! Αν και ήμουν «μαχητής» , «σπαζόμουν» εύκολα από πολλά εμπόδια και δεν είχα και πολύ αυτοπεποίθηση καθώς πάντα ήθελα να ήμουν υπερβολικά μετριόφρων, σε βαθμό να έχω χαμηλή αυτοεκτίμηση! Δε γούσταρα να είμαι επιδειξίας αλλά έτσι πέρασα στο άλλο άκρο! Εξάλλου όπως είπε κάποιος: «Ένα σημαντικό πρόβλημα της εποχής μας είναι ότι οι ηλίθιοι έχουν υπερβολική αυτοπεποίθηση ενώ οι έξυπνοι έχουν χάσει την εμπιστοσύνη στον εαυτό τους»!
Έτσι μάγκες, έφτασα να έχω κάνει 6 μόλις σχέσεις με γυναίκες στα 25 μου. Διαπίστωσα βέβαια ότι αυτή η έλλειψη δύναμης μου δημιουργούσε προβλήματα και σε άλλες πτυχές της ζωής μου, όχι μόνο στις γκόμενες αλλά και σε δουλειές κ.ά. κυρίως επειδή είμαι ηπίων τόνων, μέχρι όμως να φορτώσω και να τα πάρω κρανίο…
Το μεγάλο πρόβλημα ήταν, και εξακολουθεί να είναι σε κάποιο βαθμό, ένας κακός συνδυασμός των παρακάτω χωρίς σειρά προτεραιότητας: α) ήμουν και είμαι πολύ ευαίσθητος και δεν ήθελα να πω ή κάνω κάτι που να πληγώσει κάποια, β) ήθελα πάντα να είμαι το καλό παιδί σε σημείο που κάποια μπορούσε να μ’ εκμεταλλευτεί και να με πει «μαλάκα», γ) λόγω υπερβολικού ρομαντισμού υπέφερα από κρίσεις μοναδικίτητας(μέγιστο πρόβλημα), δ) είμαι πάντα υπερβολικά εκλεκτικός ασχέτως της φάτσας μου(δε νομίζω ότι αυτό είναι απαραίτητα κακό) – αν η άλλη δεν είναι όμορφη και να έχει και κάποια προσωπικότητα δε μπορώ να τη φανταστώ μαζί μου! Ας κάνει κάποιος άλλος τον ήρωα(=μέγιστος σαβουρογάμης), εγώ με χαζογκόμενες δε θέλω να μπλέκω! Τουλάχιστον να είναι όμορφη, αν είναι άσχημη και βλήμα τότε άστα να πάνε… Ποτέ δεν ασπάστηκα την άποψη ότι ο άντρας για ν’ αποκτήσει εμπειρίες και να βελτιωθεί πρέπει να «μπαζώνει»… Εντάξει, γούστα είναι αυτά!
Εκεί όμως είναι το πρόβλημα, ενώ έχω κάποια προσωπικότητα, μια γυναίκα με επίπεδο με κομπλάρει αφάνταστα επειδή δεν ξέρω αν μπορώ να είμαι το ίδιο δυναμικός και επειδή φαίνεται υπερβολικά καλή για γυναίκα!
Αν κάποιος σε όλα τα παραπάνω προσθέσει και ότι ποτέ δεν ήθελα να πιέσω κάποια, τότε καταλαβαίνει ότι το παραπάνω κοκτέϊλ δεν είναι και ό,τι καλύτερο!
Όλα αυτά οφείλονται σε μια ιπποτική ανατροφή που δεν είναι κακό να υπάρχει αλλά πρέπει να προσαρμόζεται! Είδος που δεν προσαρμόζεται είναι καταδικασμένο…
Αυτό που μου μένει είναι να γνωρίσω αρκετές, ν’ αποκτήσω εμπειρίες και μετά τα 30 θα αρχίσω να σκέφτομαι την «κρεμάλα»!


Η χυλόπιτα:

Πολλές φορές την πάταγα όπως ο Strauss με την playmate, μια όμορφη και ιδιαίτερη γυναίκα με μπλόκαρε επειδή ήμουν και χέστης, και φοβόμουν όχι μόνο την απόρριψη(χυλόπιτα κοινώς) αλλά και το πώς θα τα πήγαινα με μια θεά, πώς θα την κουμαντάριζα δηλαδή…
Όλα αυτά τα τελευταία βέβαια είναι λάθος και προσπαθώ να κάνω τον εγκέφαλό μου να ξεμάθει καθώς έχω διαπιστώσει ότι στον άνδρα μετράει περισσότερο το στυλ και η προσωπικότητα και μετά η εμφάνιση! Επίσης, είναι λάθος που φαντάζομαι ορισμένες φορές το μέλλον με κάποια ενώ δεν υπάρχει το "τώρα", χαμένος χρόνος είναι...
Πρέπει όταν βάζουμε έναν στόχο να πηγαίνουμε ως το τέλος παίδες και όχι να δείχνουμε αδυναμία όπως εγώ και να τα παρατάμε στη μέση, αφού μένουμε με την αμφιβολία και η γκόμενα μπορεί να μας πει και χέζαρους! Ο φόβος της χυλόπιτας είναι κάτι που μπορεί να ξεπεραστεί αν ρίξουμε τον εγωισμό και σκεφτούμε πως ό,τι και να γίνει, έχουμε κερδίσει! Έχουμε εκδηλώσει με θάρρος(όχι θράσος) τον θαυμασμό μας για μια γυναίκα και αν μας πει «όχι» δε σημαίνει ότι είμαστε υπάνθρωποι ή αποτυχημένοι, απλώς ίσως δεν ταιριάζουμε! Στην τελική, αν πάρουμε τη χυλόπιτα πολύ σοβαρά τότε είναι που βάζουμε την άποψη της κάθε γυνής πάνω από τη δική μας… Αυτό είναι, είναι ένα παιχνίδι που πρέπει να το δούμε σαν διασκέδαση...
Το Hollywood και ΣΙΑ με τις παπαριές που προβάλλει ώρες ώρες δημιουργεί ψεύτικες αντιλήψεις, κλασσικό παράδειγμα αυτό της γυναίκας-σκύλας που μοιράζει χυλόπιτες με το καλημέρα! Προσωπικά καμιά δε μ’ έχει προσβάλλει αν της πω ότι μου αρέσει(ούτε κι εγώ φυσικά όταν κάποια μου την πέσει) αλλά μου λέει ευγενικά πως το πράγμα μάλλον δεν τραβάει…
Το πρόβλημα με τη χυλόπιτα είναι ότι μερικοί (κι εγώ στο παρελθόν) τρενάρουν πολύ την κατάσταση(ψήσιμο) με κάποια, με αποτέλεσμα να δένονται μαζί της και να φοβούνται μήπως καταστρέψουν την επικοινωνία τους ή η γυναίκα να χάνει το μυστήριο στον άνδρα και ν’ αρχίσει να τον βλέπει σαν φίλο!
Παρεμπιπτώντως, πιστεύω πως πραγματική φιλία ανάμεσα σ’ έναν άντρα και σε μια γυναίκα(τουλάχιστον όταν βρίσκονται κοντά ηλικιακά) δε μπορεί να υπάρξει! Όσο καλή και να είναι κάποια δε μπορώ να τη δω σαν φίλη! Εκτός του ότι είναι γυναίκα και δεν έχει τις ίδιες αντιλήψεις και θα δυσκολευτεί πολύ να τις κατανοήσει, δε μπορώ να συζητήσω τα ίδια θέματα μαζί της που μπορώ με έναν φίλο διότι στην πιο απλή εκδοχή θα ξενερώσει… Είναι απλά μια γνωστή! Χώρια που τις περισσότερες «φίλες» τις έχω σκεφτεί και σαν γκόμενες…


Ο άντρας ο σωστός:

Ο καθένας ίσως έχει πλάσει τη δική του εικόνα για τον άντρα. Εγώ θεωρώ ότι σωστός είναι εκείνος που είναι gentleman αλλά όχι μαλάκας! Δεν γουστάρω και πολύ το πρότυπο του «ψυχρού εκτελεστή» αλλά όχι και του «υπερβολικά καλού παιδιού»! Σε κάθε περίπτωση, ο άντρας πρέπει να εκφράζει τη σεξουαλικότητά του και να μη μασάει στην πρώτη αντίσταση της καθεμιάς…


Οι γυναίκες:

Λίγο από μαθηματικά: φανταστείτε ένα ορθογώνιο σύστημα αξόνων όπου στον άξονα x είναι ο αριθμός των ανδρών και στον y οι προσδοκίες τους! Ωραία, τώρα κάντε το ίδιο και για τις γυναίκες! Στην πρώτη περίπτωση θα μπορούμε να πούμε ότι έχουμε την δυνατότητα να κάνουμε μια γραμμική παρεμβολή αφού οι περισσότεροι άντρες ζητάνε συγκεκριμένα πράγματα από μια γυναίκα ενώ στην περίπτωση της γυναίκας θα υπάρχει το χάος! Ένα άστατο σύνολο από σημεία διασκορπισμένα παντού, που να τραβήξεις ευθεία εκεί! Οπότε συνάγεται το συμπέρασμα ότι μερικές μάλλον δεν ξέρουν τι θέλουν…

Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει ένα όμορφο χάσμα ανάμεσα στα δυο φύλλα και ομολογώ ότι έκανα φιλότιμες προσπάθειες να μπω στην ψυχολογία της γυναίκας αλλά όπως και πολλοί άλλοι στο παρελθόν δεν κατάφερα και πολλά! Σίγουρα γνωρίζετε αυτά που θα πω αλλά τα γράφω για ν’ ακούσω και εσάς!
Διαπίστωσα λοιπόν ότι οι γυναίκες κοιτάνε και θαυμάζουν τον άνδρα(σώμα, φάτσα, βλέμμα κλπ.) αλλά είναι διακριτικές(π.χ. δε σφυρίζουν όπως εμείς) και σχεδόν όλες κοιτάνε πρώτα στυλ και ύστερα εμφάνιση… Ακόμα, παρασύρονται από την εξουσία και τη φήμη του κάθε υποψήφιου γκόμενου αλλά πολύ λιγότερο από τα φράγκα, το αμάξι κλπ.(εκτός από κάτι χαζογκόμενες)… Έχουν κι εκείνες ανάγκες, χρειάζονται το σεξ αλλά τρελαίνονται όταν έχουν περίοδο! Τέλος, επειδή η γυναίκα έχει περισσότερες ευθύνες(ναι, μια μητέρα τραβάει πολλά περισσότερα από έναν πατέρα) μπλοκάρει πιο εύκολα, από τη φύση της!
Σε καταστάσεις πανικού υπερφορτώνονται πιο εύκολα κι έχουν μειωμένα αντανακλαστικά, δεν είναι τυχαίο π.χ. ότι ενώ οδηγούν πιο καλά όταν πρέπει να κάνουν κάτι πιο σύνθετο υπό πίεση όπως το παρκάρισμα, τα σκατώνουν! Έχετε δει πολλές να είναι οδηγοί αγώνων; Αυτό συμβαίνει συνέχεια στη γυναίκα, π.χ. όταν πας και της κάνεις ερωτική εξομολόγηση(δεν το ξανακάνω ποτέ για τους παρακάτω λόγους) κάτι που εσύ το έχεις δεχτεί και το έχεις πάρει απόφαση, εκείνη υπερφορτώνεται και αν την πιέσεις και για απάντηση εκεί αμύνεται και σου ρίχνει τη χυλόπιτα... Φυσικά υπάρχουν κι εξαιρέσεις αλλά μόνο μη με ρωτήσετε αν σκέφτονται συναισθηματικά ή λογικά! Αν γνωρίζει κάποιος ας μου πει!


Το φαινόμενο taj mahal:

Αυτό το υπέροχο μνημείο αιώνιας αγάπης στην Ινδία έχει χτιστεί με τέτοιο τρόπο και τέτοια υλικά έτσι ώστε ν' αλλάζει χρώμα με τη θέση του Ήλιου! Αυτό συμβολίζει τις αλλαγές στη διάθεση μιας γυναίκας!!


Maestros lounge:

Συγχαρητήρια για το forum!!! Στην αρχή ήμουν επιφυλακτικός με όλα τα forum που έμπαινα, πόσο μάλλον με όλες τις μεθόδους "πεσίματος"! Στη συνέχεια όμως παρατήρησα πως έχουν αποτέλεσμα! Ένας άντρας σεβόμενος και τη γυναίκα μπορεί να συνδυάσει τεχνικές από παντού ώστε να βοηθηθεί στο έργο του καθώς μαγική συνταγή δεν υπάρχει! Έτσι βελτιώνεται παντού αλλά αυτό που μετράει είναι η κοινωνικοποίηση! Το internet όταν χρησιμοποιηθεί σωστά μπορεί να χτίσει γέφυρες, δεν είναι κακό ή κατακριτέο να κάνουμε χρήση του πολύτιμου αυτού εργαλείου για ν' ανταλλάξουμε απόψεις ή να διευρύνουμε τον κύκλο μας ενώ κάνουμε τόσα άλλα πράγματα όπως e-commerce κλπ. ... Βασικά θέλω να προτείνω να σεβαστούμε όλοι την έκκληση που αναγράφεται στην αρχή: "Ότι γίνετε στο Maestro's Lounge, μένει στο Maestro's Lounge."!


Athens meeting:

Λοιπόν παίδες νομίζω ότι πρέπει σιγά σιγά να κάνουμε το επόμενο βήμα, να μην μείνουμε απρόσωποι πίσω από ένα pc, όσοι τουλάχιστον μένουμε Αθήνα μπορούμε να κανονίσουμε μια συνάντηση για ν' ανταλλάξουμε απόψεις και γιατί να μην κανονίσουμε και ένα sarging! Δεν κάνουμε τίποτα κακό, απεναντίας βελτιώνουμε τον εαυτό μας και τις διαπροσωπικές μας σχέσεις! Εξάλλου, αν δεν είμαστε ανοιχτοί μεταξύ μας πώς θα τα καταφέρουμε με τις γυναίκες; Και κάνω εγώ την αρχή, πρέπει να σας εξομολογηθώ ότι το πραγματικό μου όνομα είναι Θανάσης και όχι Απόστολος και αυτό το έκανα καθαρά επειδή ήμουν επιφυλακτικός και φοβόμουν ότι είναι βλακεία/απελπισία να μπαίνει κάποιος σε forum για γυναίκες ενώ στην πραγματικότητα είναι τιμή μου αφού πολλά πράγματα όπως το "πέσιμο", όσο έμφυτα και να είναι μπορούν να βελτιωθούν αν διδαχθεί κάποιος ορισμένες τεχνικές... Ελπίζω να με συγχωρέσετε για αυτό που έκανα... Μην κολλάτε, συμπληρώστε το προφίλ σας και βρείτε ένα "μυστικό όνομα" όπως ο Στιλάτος και ο Μυστήριος! Εγώ ήδη θα το αλλάξω(αν μπορώ) σε coolman! Τέλος, νομίζω ότι είναι σημαντικό να επαινούμε τον εαυτό μας για κάθε μικρό βήμα που κάνουμε προς τα μπρος! Πάρτε βαθιά ανάσα, πείτε "malakas is dead" και ορμήστε!



Y.Γ.: Συγγνώμη αν σας κούρασα με το παραλήρημα!

Καλη τύχη και σε σένα φιλαράκο...Εννοείται πως κάποια στιγμη θα υπάρξει και συνάντηση..Θα είναι γαμάτα...

Γειά σου coolman,

Ουάου, εσύ και αν είχες πράγματα να πείς..

Η αποψή μου πάνω στην παράγραφο “Το Πρόβλημα” είναι ότι σε μεγάλο βαθμό έχουν βοηθήσει οι γονείς μας και το lifestyle του να μεγαλώνεις παιδιά σε πόλη.
Άμα το σκεφτείς η φράση που ακουγαμε όλοι όταν είμασταν μικροί “Μην μιλάς σε ξένους” ήταν χρήσιμη για να μας προστατέψει απο κάτι ανώμαλους τύπους. Όσο μεγαλώναμε όμως δεν μας είπε κανείς να αρχίσουμε να μιλάμε σε ξένους. Αυτό έχει φτάσει να διαμορφώσει τον χαρακτήρα των περισσοτέρων ανθρώπων των πόλεων. Μας έχει κάνει ξένους, ψυχρούς και καχύποπτους. Ημουν και εγώ ένα παιδί της πόλης. Αγνωστο και Ολιγομίλητο. Αλλά αναγνώρισα στον εαυτό μου την βαθύτερη επιθυμία να μιλάει και να γνωρίζει νέους ανθρώπους.
Πλέον μιλάω σε όποιον θέλω να μιλήσω και λέω αυτά που παλιότερα έλεγα απο μέσα μου. Και έχω διαπιστώσει ότι όλοι μας θέλουμε να πούμε κάτι. Απλά πρέπει να ξεκινήσουμε ανοίγοντας τον στόμα μας

Επίσης είδα πολλές φορές τον εαυτό μου πάνω στις αντιλήψεις σου στις δύο παραγράφους σου “Εγώ και οι σχέσεις” και “η χυλόπιτα”. Μοιάζουμε σε αρκετά πράγματα.

Όσο για το αν οι γυναίκες σκέφτονται συνιασθηματικά ή λογικά, να είσαι σίγουρος ότι η απάντηση είναι συναισθηματικά. Ξέρεις πώς να τρέφεις τον συναισθηματικό κόσμο μίας γυναίκας?

Τέλος θέλω και εγώ να προτείνω να βρεθείτε, ειδικά έσεις όλοι που είστε Αθήνα και μπορείτε. Το να μένουμε πίσω απο pc μόνο γράφοντας δεν θα μας κρατήσει δεμένους. Είμαστε μία διαφορετική ομάδα ανθρώπων με ένα πολύ ιδιαιτερο κοινό ενδιαφέρον. Γνωριστείτε!! Έχετε πολλά να πείτε και να κάνετε!!
Και αν ποτέ ανεβεί κανείς σας Θεσ/νίκη ή κατέβω εγώ Αθήνα θα κανονίσουμε να βρεθούμε απο κοντά.

Δεν γράφω περισσότερα πάνω στο θέμα γιατί αυτο το post υποτίθετε ότι είναι το Προφίλ σου, αλλά χαίρομαι που έκανες τόσο πολύ και καλή δουλειά στο post σου.


maestro.